Mijn lunch met Kate Mulgrew: eigenaar van de Havok die ze heeft aangericht op de ‘Star Trek’-set — 2025

Misschien ken je Kate Mulgrew vandaag de dag vanwege haar Emmy-genomineerde rol van Red in Netflix Oranje is het nieuwe zwart , en ze verdient de lof die op haar werd gestort welverdiend. In feite was het slechts het laatste wapenfeit van een carrière die wellicht ongunstig begon in een tv-spin-off waar niemand om vroeg. Mevrouw Columbo (later hernoemd Kate houdt van een mysterie ), maar in 1995 doorbrak Kate barrières door te worden gecast als kapitein Kathryn Janeway in de tv-serie Star Trek: Voyager . Als zodanig was ze de eerste vrouwelijke kapitein in de toenmalige bijna 30-jarige geschiedenis van de franchise. Het lijkt nu misschien niet belangrijk, maar Dan het was enorm zo.

(Photo Credit: Getty Images)

Destijds was ik hoofdredacteur bij een tijdschrift genaamd Cinemascape , En StarTrek in al zijn vormen was een van mijn beats. Daarom heb ik Kate een aantal keren geïnterviewd voor het tijdschrift, eerst over haar casting en daarna tijdens de eerste paar seizoenen van de show. En hoewel de show zelf me niet wegblaaste, was ik verbijsterd door wat een ambassadeur van goede wil ze was, het niet aflatende enthousiasme dat ze uitstraalde wanneer ze geconfronteerd werd met het feit dat ze een inspiratie was voor een generatie jonge meisjes. Je begrijpt hoe spannend dat kan zijn.

In het vierde seizoen besloten de muckity-mucks dat de show een kijkcijfersboost nodig had; ze wilden achter de jonge mannelijke doelgroep aan gaan en dachten dat Voyager meer sexappeal nodig had. Daartoe creëerden ze een personage dat bekend staat als Seven of Nine (niet om je te vervelen met de technologie, maar ze werd opgenomen in een machineras dat bekend staat als de Borg, werd gered door Janeway en moest opnieuw acclimatiseren aan haar eigen menselijkheid) . Actrice Jeri Ryan werd in de rol gecast, gekleed in een outfit die eruitzag alsof deze erop was geschilderd, en de getallenkrakers bewezen dat ze gelijk hadden. Ik was op de set van de serie kort voordat Jeri haar debuut maakte en ik zat bij haar voor een interview en wist op dat moment dat StarTrek stond werkelijk op het punt te gaan waar het nog niet eerder was geweest.

waar zijn de kleine boefjes

(Photo Credit: Getty Images)

Dus Seven of Nine maakt haar debuut en de kijkcijfers rijzen de pan uit. Er zijn posters van Jeri Ryan die als een gek verkopen, de actrice staat op de cover van vrijwel elk tijdschrift dat je maar kunt bedenken, en de media stonden – zoals dat gebruikelijk is – helemaal in het teken van het glimmende nieuwe object, waardoor Kate op de een of andere manier in het stof achterbleef. En het deed pijn. Niet dat je dat ooit zou weten als je van buitenaf naar binnen kijkt. Ze zong de lof van haar nieuwe co-ster, sprak over de deugden van StarTrek , en de voortdurende evolutie van Janeway, maar er was zeker iets veranderd.

Persoonlijk had ik me twintig jaar lang niet gerealiseerd hoe groot de verandering was geweest. Flits vooruit naar 2015, toen mijn co-auteur Mark A. Altman en ik een tweedelige mondelinge geschiedenis schreven van StarTrek genaamd De vijftigjarige missie , waarvan we hoopten dat het de definitieve geschiedenis achter de schermen van de franchise zou zijn (en hopelijk is). Voor dat boek spraken we Reiziger uitvoerend producent Rick Berman, die commentaar gaf op die situatie, Kate was een soort koningin van StarTrek op dat punt. Ze ging om met astronauten, ze ging om met Hillary Clinton, en ze was de woordvoerder van vrouwen in leiderschapsrollen, en van veel dingen. Plots verschijnt deze rondborstige, prachtige, blonde babe die iedereen de adem benam. Ik herinner me letterlijk een keer dat er een pers op het podium stond en Kate gewoon aandrong om bij Jeri te komen. Er was dus tot het einde van de show een klein antagonisme met die twee dames.

(Photo Credit: Getty Images)

Dat klonk ons ​​vreemd in de oren, maar naarmate we doorgingen met het afnemen van interviews, werd het een thema dat zich steeds vaker herhaalde. We hebben een aantal keren contact opgenomen om met Kate te praten, maar onze verzoeken werden vrijwel met stilte beantwoord. Haar medesterren zijn echter waren niet stil. Garrett Wang, die Operations Officer Harry Kim speelde, vertelde ons: Seizoen één tot en met drie deed Kate alle geweldige PR die er was. Ze stond op de cover van Amusement wekelijks , werd ze geïnterviewd door Bill Maher en Jon Stewart. Maar vanaf het moment dat Jeri Ryan binnenkwam, ging alle donder naar haar toe. In het begin was Kate's woede niet gericht op Jeri Ryan, maar op het personage Seven of Nine. Zij was de vrouwelijke kapitein, en nu breng je dit borderline T-en-A-personage binnen. Toen de schrijvers/producenten nee zeiden [over het wegwerken van haar] bleef ze klagen. Uiteindelijk richtte haar woede zich op de actrice die het personage speelde, Jeri Ryan. Toen werd het verschrikkelijk.

Op een gegeven moment trok Kate de producer terzijde en zei: ‘Jeri Ryan mag de badkamer niet gebruiken tenzij ze die voor of na het werk gebruikt, maar niet tijdens het werk,’ voegde een andere castmate eraan toe. Het kost te veel tijd om haar dat pak aan en uit te krijgen. Het is tijdverspilling.’ Oké, dus je probeert een ander mens te vertellen dat hij/zij niet mag plassen? Moet ze het gewoon vasthouden? Maak je een grapje? Het is duidelijk niet gebeurd; ze hebben dat verzoek niet gehonoreerd.

(Photo Credit: Getty Images)

Robert Beltran, die eerste officier Chakotay speelde, merkte op: De bemanning voelde zich ongemakkelijk, de acteurs voelden zich ongemakkelijk, en er was geen reden voor. Tijdens het filmen kon het veel verder gaan dan wat ik zou hebben getolereerd. Als het andersom was geweest, waarbij ik werd beledigd en Kate een man was, zou ik waarschijnlijk een uithaal naar de man hebben gemaakt. Maar dat ben ik.

Maar dan is er Jeri Ryan, die tegen mij toegaf: De situatie met Kate was erg… moeilijk. Het was geen leuke werkervaring, vooral het eerste seizoen niet. Het was erg moeilijk. Ik begrijp volledig waarom. Ik snap het, geloof me, maar het was erg moeilijk. Vooral dat eerste seizoen had ik ochtenden waarop ik misselijk was voordat ik die ochtend naar mijn werk ging, omdat ik zo gestrest was. Het tweede seizoen was niet veel eenvoudiger... Over het algemeen was dit dat wel niet om die reden mijn favoriete werkervaring.

(Photo Credit: Getty Images)

Goed . Dat (en wat was niet hierboven vermeld) was ontzettend veel munitie als het de bedoeling was om achter iemand aan te gaan. Dat was het niet. In mijn carrière heb ik dat nog nooit gedaan gericht iedereen en heb mijn best gedaan om eerlijk te zijn. Ik heb het altijd een eer gevonden om te kunnen doen wat ik doe, en ik heb dat nooit willen aantasten. We moesten dus opnieuw proberen Kate’s kant van de zaak te begrijpen. We schreven. Niets. Wij schreven opnieuw. Niets. Uiteindelijk schreef ik haar mensen aan, met de opmerking dat we het manuscript binnenkort zouden inleveren en heel graag met Kate zouden willen spreken, waarbij ik terloops voor het eerst vermeldde wie we had gesproken met. Verdomd als we geen antwoord kregen. In feite zou het een lunchbijeenkomst zijn tussen Kate en mij in Manhattan op 19 maart 2015.

En ik zou liegen als ik zou zeggen dat het geen geweldige lunch en interview was. Kate was vriendelijk en openhartig, enthousiast over de impact die ze maakte als Janeway, nadenkend over haar tijd op de brug, hoe het was om afscheid te nemen als de brug voorbij was, en meer. En toen zei ik dat ik nog iets ter sprake moest brengen, waar ik geen plezier in had. Ze moet hebben geweten wat het zou worden, want ze glimlachte niet echt meer, maar... was suggererend dat ik het gewoon zeg. Dus ik deed. Ik zei dat haar medesterren kritisch waren geweest over haar gedrag als het om Jeri Ryan ging, dat er een enorme spanning op de set heerste, enzovoort. Helaas zou het een roddelgedeelte in het boek worden, en als Kate in een defensieve bui was, zou het nog erger worden.

Dat was ze niet. In de momenten die volgden had Kate Mulgrew het verhaal volledig omgedraaid en van waargenomen schurkenstaten uit Starfleet veranderd in iemand die het waard was om in de stoel van de kapitein te zitten (niet om te gek op je te worden, maar iedereen die mij kent herkent dat niet). veel nemen).

(Photo Credit: Getty Images)

speel bob seger sla de bladzijde om

Laten we ergens heel eerlijk over zijn, zei Kate feitelijk. Dit is aan de gang mij , niet Jeri. Ze kwam binnen en deed wat haar gevraagd werd. Daar bestond geen twijfel over, en ze deed het heel goed. Het is aan mij, omdat ik tegen de hoop in had gehoopt dat Janeway voldoende zou zijn. Dat we geen mooi, sexy meisje hoefden binnen te halen. Dat op de een of andere manier de kracht van mijn bevel, de wisselvalligheden van mijn talent tot op de dag van vandaag voldoende zouden zijn, omdat dit de televisie echt zou veranderen, toch? Dat vond ik het moeilijkst, dat ze om de cijfers te achterhalen dat deden... Dat was mijn interpretatie ervan. En dat pijn doen mij. Ik vond het een soort belediging. En natuurlijk belichaamde zij de rol, dit mooie meisje. Maar we waren zeker uiterst professioneel. Ik was niets minder dan volledig professioneel geweest, en zij deed haar werk. Erg goed! Het was een heel goed idee dat ze half Borg was, maar dat ligt aan mij. Het spijt me dat het deel moet uitmaken van deze erfenis, en ik had mezelf waarschijnlijk beter moeten gedragen. Ik had er filosofischer over moeten zijn, maar op dat moment was het moeilijk.

Waarschijnlijk niet zo moeilijk als het publiekelijk onder ogen zien van die controverse op een manier die ze nog niet eerder had gedaan, maar ik had niet meer respect voor haar kunnen voelen. Missie volbracht, ik begon aan de tocht thuis. We hadden een boek om af te maken .

Meer van Vrouwenwereld

De Golden Girls waren niet de enige sitcomsterren met een schattig verblijf – bekijk de meest iconische tv-huiskamers!

12 klassieke sterren die jonger waren dan de rollen die ze speelden

Je favoriete tv-honden onthouden - We praten over Lassie, Eddie, Astro en meer