We maken allemaal fouten - in onze levensbeslissingen, in onze kledingkeuze, in onze keuze van eten, wanneer we praten en wanneer we schrijven of tekenen. Normaal gesproken kunnen we deze fouten zelf corrigeren zonder hulp van buitenaf. Als we echter de fout hebben gemaakt door met potlood te schrijven of te tekenen, moeten we de hulp inroepen van een externe kracht - de handige gum. Maar hoe werkt het?
dingen waarvan ik dacht dat ze waar waren die niet waar zijn
Het potlood
Voordat we erachter komen waaruit de gum bestaat en hoe deze werkt, is het belangrijk om meer te begrijpen over wat de gum uiteindelijk wist (omdat hij er niet voor altijd is). We noemen de binnenkant van het potlood vaak ‘lood’. Dit is echter niet het soort lood dat je op je dak of in je leidingen zou aantreffen - het is eigenlijk een mineraal dat ‘grafiet’ heet.
BrainStuff
Grafiet is een veelgebruikt mineraal dat al honderden jaren bestaat en is opgebouwd uit laag na laag koolstof. Wanneer u uw potlood slijpt, onthult u meer van het grafiet dat u op uw papier kunt gebruiken. Wanneer u met uw potlood schrijft of tekent, scheert u feitelijk enkele van de grafietdeeltjes af, en de vezels blijven aan uw papier plakken en laten hun sporen na. Heel letterlijk.
Voor de gum
Voordat iedereen die een potlood gebruikte minstens twee (of twintig) gummen in zijn etui had, gebruikten veel mensen brood om hun fouten uit te wissen. En mensen doen het nog steeds.
Als je kleine stukjes witbrood oprolt en ze over je potloodstrepen veegt, verdwijnen ze! Hoewel we toevallig denken dat dit broodverspilling is, terwijl we er veel liever een sandwich van maken ...
De moderne gum
Wat we kennen als de potloodwisser werd voor het eerst uitgevonden in 1770 door de Britse ingenieur Edward Naime - hoewel het geen erg iconische ontdekking was, aangezien hij per ongeluk een stuk rubber oppakte in plaats van het brood en ontdekte dat het werkte! Dit is waar de naam ‘rubber’ vandaan komt, omdat de gum grotendeels van rubber is gemaakt.
Wonderopolis
Veel bedrijven voegen tegenwoordig echter plastic en vinyl toe aan die van hen om hun gebruik en uiterlijk te vergroten. Aan elk stuk rubber is een vorm van verzachter (normaal gesproken plantaardige olie) toegevoegd om de gum nog duurzamer en flexibeler te maken. Bovendien hebben velen er zelfs gekleurde kleurstoffen aan toegevoegd om ze nog aantrekkelijker te maken.
Hoe het werkt
Wanneer je met de gum over je pagina en over je grafietpotloodmarkeringen wrijft, ontstaat er wrijving, en deze warmte en beweging maken de deeltjes in het grafiet los en tillen ze van het papier. Het rubber vangt dan de grafietdeeltjes op die zich met het rubber verenigen.
ThoughtCo
Dit is wat de kleine stukjes gum creëert die je vervolgens van je vel papier moet borstelen. Zonder de wasverzachter in uw gum zou uw stuk papier scheuren. In plaats daarvan fungeert de wasverzachter als een barrière tussen de intense wrijving en het kwetsbare papier en houdt het hele ding intact.
Je gebruikt waarschijnlijk een gum zonder er zelfs maar aan te denken - maar neem de volgende keer dat je je tekening uitwrijft even de tijd om na te denken over alles wat er onder het blote oog gebeurt ...
Credits: kiwireport.com
Deel dit verhaal op Facebook met je vrienden.
de helft van 0,5