Het succes van Reba McEntire is een bewijs van durf en talent – ​​hier is hoe de ‘fancy’ roodharige haar start kreeg — 2025

Als haar moeder haar zin had gekregen, zou Reba niet het enige McEntire-kind zijn geweest dat in 1975 een platencontract had binnengehaald. Zoals het verhaal gaat, had Reba een jaar eerder een baan veiliggesteld door het volkslied te zingen tijdens de Nationale Finale Rodeo in Oklahoma. City, de topwedstrijd voor rodeo-rijders in de Verenigde Staten. Die week kregen zij en een deel van haar familie een uitnodiging voor een feest van de Justin Boot Company in het Hilton. Ook aanwezig was Red Steagall, een geliefde countryartiest die destijds nationaal bekend werd vanwege zijn optredens op Hee Ha .

Steagall zong en speelde het grootste deel van de avond gitaar. Af en toe overhandigde hij het instrument aan mensen in het publiek en vroeg hen een of twee liedjes bij te dragen. Onder degenen die daartoe bereid waren, waren Reba's broers en zussen Pake en Susie, de andere twee leden van de Singing McEntires. Op een bepaald moment in de avond kwam Everett Shaw, een cowboy die bekend staat om zijn vaardigheid om te sturen, tussenbeide en suggereerde dat Reba Joshua zou zingen, Dolly Partons eerste nummer 1 countrysingle. Niemand in de suite kende de akkoorden goed genoeg om het op gitaar te spelen, dus Reba moest a capella zingen. Dat was meer dan genoeg. Zoals Red het later zei, herinnerde Reba zich in haar memoires Reba: Mijn verhaal , 'Dit kleine roodharige meisje begon te zingen, en het blies me gewoon weg.'

Enige tijd later nam Reba's moeder, Jacqueline, Steagall apart om te vragen of hij de Singing McEntires kon helpen een platencontract te scoren. Hij maakte bezwaar, maar een maand later belde hij haar op om haar te vertellen dat hij, hoewel hij van alle drie haar getalenteerde kinderen hield, Reba had net dat beetje extra dat zou misschien wel in contact kunnen komen met countryfans. Twee maanden later maakten de twee vrouwen de reis van 1100 kilometer naar Nashville, Tennessee, om een ​​demo op te nemen.

Uitbreken in Nashville

Hoe sterk deze vier nummers tellende opname ook was, het kostte wat tijd om de poortwachters in Music City voor zich te winnen. Steagall speelde het voor talloze leidinggevenden en uitgeverijen, die het allemaal terzijde schoven en in een of andere vorm zeiden: We hebben geen andere zangeres nodig. Ze braken uiteindelijk door toen Joe Light, de uitgeverijpartner van Steagall, een nummer van de demo speelde voor Glenn Keener, een producer bij Phonogram-Mercury, in de hoop hem op het nummer te verkopen. Hoewel hij het deuntje niet volgde, viel Keener hard voor de jonge vrouw die het zong. Al snel, op 11 november 1975, tekende Reba McEntire haar eerste platencontract bij Mercury Records.

De daaropvolgende twee jaar zette Reba de eerste stappen in wat nu een carrière van 45 jaar is geworden. Het was een langzaam proces. Haar eerste opnamesessies vonden plaats in de Woodland Sound Studios in Nashville, ondersteund door enkele van de meest vooraanstaande sessiemuzikanten van die tijd, zoals pianist Hargus Pig Robbins, drummer Buddy Harman, steelgitarist Lloyd Green en achtergrondzangers The Jordanaires, en onder toezicht van Keener.

Het geluid was puur Countrypolitan, omhuld met strijkers en midtempo swing, en het leverde Reba’s debuutsingle op, I Don’t Want to Be a One Night Stand. Dat nummer kwam uit in de zomer van 1976 en de dag dat het in Oklahoma in de ether verscheen, was een moment dat Reba zich nog goed herinnert. Mama, Susie en ik... hadden de oude AM-radio met statische elektriciteit afgestemd op KVOO, de krachtcentrale van 50.000 watt in Tulsa, schreef ze in haar boek. De discjockey kondigde een nieuwe plaat aan van een nieuwe zanger, en toen hoorde ik ‘I Don’t Want to Be a One Night Stand’ op de radio. We zaten daar met zijn drieën en huilden.

Een moeilijk begin

Kort daarna werd Keener ontslagen door het platenlabel en het werk om Reba tot een potentiële ster te ontwikkelen viel in handen van Jerry Kennedy, een producer en sessiemuzikant die had samengewerkt met onder meer Elvis Presley, Chet Atkins en Bob Dylan. Kennedy hielp Reba in de richting van wat ze hoopten dat het publiek zou aanspreken, door bekende deuntjes te kiezen zoals Roger Millers Invitation to the Blues en Why Can't He Be You, een nummer dat nauw verbonden is met Patsy Cline.

Hun gezamenlijke inspanningen resulteerden in een sterk album met prima singles. Helaas vloog niets ervan in brand bij countryfans. De eerste drie nummers die in 1977 en 1978 op de radio verschenen, schraapten het onderste deel van de radio Aanplakbord Country Singles-grafiek. De vierde registreerde zich niet eens. Ik was een flop, zei Reba. Halverwege de jaren zeventig kan [een artiest] er slechts 25.000 verkopen en een nummer 1-nummer hebben. Dus in de mate waarin ik het deed, verdiende ik geen geld voor Mercury.

Maar, zoals Reba opmerkte, ondanks dat haar singles in de hitlijsten sneuvelden, bleef haar label bij haar en bracht ze uit Reba McEntire , haar debuutalbum, op 15 augustus 1977. Ook het zonk snel spoorloos.

Haar muziek groeit met haar mee

In de jaren sinds de release heeft Reba’s eerste volledige album het respect gekregen dat het destijds verdiende. Net als veel van haar vroege werk, Reba McEntire voelt als een uitschieter vergeleken met het slankere, meer eigentijdse geluid van haar toekomstige opnames. Toch schuilt er een charme en warmte in deze eerste pogingen die onmiskenbaar zijn, zelfs als je ze 45 jaar later hoort.

Terugkijkend besefte Reba dat ze het als onbekende en als vrouwelijke kunstenaar moeilijk had gehad. Het had een ondergang kunnen betekenen voor haar hoop een ster te worden, maar ze zette door. Feit is, zo schreef ze in haar boek, Jerry heeft mij nooit opgegeven, en ik heb mezelf ook nooit opgegeven. En dat is een stukje zwaarbevochten wijsheid die ik zou doorgeven aan iedereen die een droom wil najagen.

De langzame opkomst naar het sterrendom

Na de release van haar titelloze debuutalbum zagen de vooruitzichten van Reba McEntire er niet bijzonder goed uit, maar op de een of andere manier verloor ze nooit het vertrouwen. Backstage, na een minder geweldig optreden in Fort Worth, Texas, waar ze als openingsact fungeerde voor een cavalcade van gevestigde countrysterren, sprak een verslaggever van het stadsblad haar aan met de vraag: 'Ga je mee?' stoppen met de muziekbusiness?

Ontslag nemen? Absoluut niet, reageerde de zangeres terug, zo herinnerde ze zich in haar boek Reba: Mijn verhaal . Zelfs met die uitdagende houding was het voor Reba nog steeds een zware strijd om de top te bereiken. Hoewel ze commercieel wat vooruitgang begon te boeken, bleven haar albums in de hitlijsten hangen – het recept voor een carrièreramp eind jaren zeventig en begin jaren tachtig.

Een dynamisch duo

Wat haar hielp om op de been te blijven was de samenwerking met Jerry Kennedy, de muzikant en producer die tussenbeide was gekomen om haar debuutalbum af te maken na het ontslag van Glenn Keener. Met zijn scherpe oor voor geweldige deuntjes en zijn instinct om een ​​nummer het beste te arrangeren ter ondersteuning van de zanger, bracht Kennedy Reba in een meer pop-country richting, dichter bij het geluid van succesvolle hitmakers als Dolly Parton en Barbara Mandrell.

Dat werd duidelijk op haar tweede studioalbum, uit 1979 Uit een droom . Met behulp van veel van dezelfde sessiemuzikanten die op Reba’s debuut speelden, plaatste Kennedy de zanger in een landschap van weelderige strijkers en zachte arrangementen. Ze speelden een beetje op safe bij de songselectie en kozen een aantal bekende deuntjes die al bekend stonden als hits voor Reba om op te nemen, zoals Sweet Dreams, de crossover-hit van wijlen Patsy Cline, en I'm a Woman, a Leiber/ Stoller-compositie die Maria Muldaur naar nummer 12 bracht in de hitlijsten.

Maar ze durfden Reba ook de kans te geven een van haar eigen composities op te nemen: Daddy, een springerige ode aan het werk van haar vader als rancher en rodeoconcurrent. Ondanks dit alles en ondanks de radio-uitzendingen die Reba rond die tijd kreeg (haar opname van Sweet Dreams bereikte nummer 19 op de radio). Aanplakbord 's Country Singles-hitlijst), verkocht het album simpelweg niet.

Een licht aan het einde van de tunnel

Het begon er veel beter uit te zien toen Reba op een dag een telefoontje kreeg van Kennedy terwijl ze in haar huis in Oklahoma een bramenschoenmaker aan het maken was. Jerry vertelde me dat hij een ‘monsternummer’ had, muziekbusinessjargon voor een gigantische hit, schreef de zanger in haar memoires. [Door] de lange afstanden op het platteland hoorde ik voor het eerst ‘(You Lift Me) Up to Heaven.’

(You Lift Me) Up To Heaven, uitgebracht in de zomer van 1980, een eenvoudig maar krachtig liefdeslied, gedeeltelijk geschreven door Nashville-legendes Johnny MacRae en Bob Morrison, steeg naar nummer 8 op de hitlijst. Aanplakbord ’s landenkaarten. En het opende de deuren voor Reba om een ​​aantal van haar grootste publiek tot nu toe te bereiken via optredens in de gesyndiceerde variétéshow. Knal! Gaat het land en bij de Academy of Country Music Awards, uitgezonden op NBC.

Meebewegen

Het succes van dat nummer zorgde ervoor dat Reba’s volgende twee singles hogerop in de hitlijsten kwamen, maar deed er niet veel toe. Voel het vuur , haar prima album uit 1980 dat opnieuw werd ondersteund door beproefd materiaal (Poor Man's Roses, een ander nummer dat verband houdt met de carrière van Cline, en de doo-wop-klassieker Tears on My Pillow). Het record kon niet in kaart worden gebracht. Pas in 1981 begon het fortuin van Reba echt te keren. Dat jaar zou ze verschijnen Johnny Cash en de Country Girls , een tv-special met optredens van onder meer Skeeter Davis, Melba Montgomery en Cristy Lane.

Bovendien bracht Reba Today All Over Again uit, een serieuze ballad vol liefdesverdriet die nummer 5 bereikte op de hitlijst Aanplakbord Country Songs-overzicht. Naast haar constante toer- en promotiewerk, stond Reba op het punt om eindelijk goud te scoren met haar vierde studioalbum, Hart tot hart . Nu Kennedy opnieuw hielp bij het besturen van het schip, smeulde de plaat van fakkelliedjes, nog een doo-wop-standaard, Only You (And You Alone), en het hartverscheurende Small Two-bedroom Starter, over een noodlottige liefde. Het resultaat was haar eerste album, dat nummer 42 bereikte in de Top Country Albums-hitlijst. Hoewel het geen groot succes was, bood het wel een voorproefje van de glorie die nog zou komen.

Beïnvloed door legendes

Geboren in Oklahoma, als zoon van een moeder die droomde van muzikaal succes, was Reba McEntire al op jonge leeftijd doordrenkt van de klanken van countrymuziek. Zoals ze zich herinnert, hield haar moeder Reba en haar broers en zussen bezig door hen te leren hoe ze moesten harmoniseren op de melodieën van Hank Williams en Larry Verne. Wat betreft de zangeressen die indruk op haar maakten: vertelde Reba Vrouwendag Veel geweldige vrouwen hebben mij geïnspireerd, te beginnen met mijn moeder. Dan zijn er nog Loretta Lynn, Dolly Parton, Patsy Cline, Barbara Mandrell, Anne Murray, Tammy Wynette – allemaal dames tegen wie ik opkeek en die ik zeer respecteerde en gadesloeg.

Naarmate ze opgroeide, begon Reba’s smaak met haar mee te groeien. Een vroege vriend liet haar kennismaken met de popgeluiden van Three Dog Night en Chicago, en haar eerste echte band, de Kiowa High School Cowboy Band, maakte gebruik van een diep repertoire aan materiaal dat zich uitstrekte van Conway Twitty tot Otis Redding tot Glen Campbell.

zorgde voor een nieuw kapsel

Reba bracht ook persoonlijke favorieten binnen, zoals Bobbie Gentry, wiens nummer Fancy begin jaren negentig een grote hit voor Reba zou worden. Ik zou het willen spelen in bars, clubs en danszalen, Reba zei over Fancy to CMT . Mensen uit Oklahoma zouden zeggen: ‘Daar kun je niet op dansen!’ Ik zei: ‘Het kan me niet schelen. Ga zitten. Ik ga het zingen.’ Tegen de tijd dat ze de Southeastern Oklahoma State University bereikte, deconstrueerde Reba symfonieën en zong ze klassieke muziek en koormuziek als lid van de Chorvettes, een uitvoerende groep die vandaag de dag nog steeds sterk is.

Een versie van dit artikel verscheen in ons partnermagazine Reba McEntire: Tribute to the Queen of Country, in 2022.