A Beatle Meets the Fonz: Ron Howard herinnert zich de dag dat John Lennon naar de 'Happy Days'-set kwam — 2024
In 2016 verscheen de documentaire The Beatles: Acht dagen per week - The Touring Years werd vrijgegeven aan theaters. Geregisseerd door Ron Howard , het legt prachtig de opkomst en explosie van Beatlemania tussen 1962 en 1966 als John Lennon, Paul McCartney , George Harrison en Ringo Starr reisden de wereld rond in wat toen ongekend fandemonium was. Een beetje daarvan maakte de camera's niet - behalve één foto - toen, tijdens het eerste seizoen van Gelukkige dagen , ontmoette een Beatle de Fonz toen John Lennon daadwerkelijk naar de set kwam.
Tijdens het promoten van Acht dagen per week , Sprak Ron NME en legde uit wat er gebeurde, te beginnen met het feit dat John's eerste zoon, Julian, degene was die echt het Paramount-terrein wilde bereiken en naar de Gelukkige dagen ingesteld om de Fonz te ontmoeten (gespeeld door acteur Henry Winkler).
'En Henry was wanhopig om ook John Lennon te ontmoeten, 'lachte Ron. “Ik had alleen maar bewondering voor John Lennon, maar ik was nooit zo vurig. Voor Henry was het praktisch een religieuze ervaring. Ik zei net hallo - het was allemaal voorbij in 10 of 15 minuten. Ringo en Keith Moon liepen een paar jaar later onze set op, maar ze waren in een staat waarin ik niet zou verwachten dat ze zich veel van de ervaring zouden herinneren. '
VERWANT: Luister naar Haunting Isolated Vocals van John Lennon en Paul McCartney in ‘If I Fell’
laatste woorden van don knotts
Bealtemaniac?
THE BEATLES: EIGHT DAYS A WEEK - THE TOURING YEARS, Britse posterkunst, The Beatles, van links: George Harrison, Paul McCartney, Ringo Starr, John Lennon, 2016. Abramorama / met dank aan Everett Collection
Over het feit dat hij een Beatlemaniac was, werd hem gevraagd of, toen hij nog Opie Taylor was De Andy Griffith Show , of hij nu wel of niet werd meegesleurd door alle gekte. 'Ik heb ze wel gezien De Ed Sullivan Show , ”Merkte hij op,“ en mijn 10thverjaardag was ongeveer 20 dagen later, op 1 maart, en in die tijd besloot ik dat wat ik echt wilde een Beatle-pruik en Beatles-laarzen waren. De Beatle-laarzen zijn nooit aangekomen, maar ik deed pak een pruik. Het belandde al snel in de doos in de hoek en werd uiteindelijk weggegooid met al mijn honkbalkaarten. Ik heb ze altijd gewaardeerd, maar ik heb nooit veel muziek gekocht. Ik hou erg van de muziek, maar het is de verhaal Ik voelde me aangetrokken. '
Hij voegde toe The Guardian , dat de bubbel waarin ze gedwongen waren te leven een van de belangrijkste elementen was die hem zo fascinerend vond: 'Ik begon het verhaal te zien als De boot : ze zitten er samen in, ze hebben elkaar, ze weten wat hun doel is, maar weet je, het is een gevaarlijke wereld daarbuiten. '
wilford brimley quaker haver
A HARD DAY’S NIGHT, The Beatles [John Lennon, George Harrison, Paul McCartney, Ringo Starr], 1964
Ron waardeerde ook het feit dat ze wisten wanneer het toeren tot een einde moest komen. 'Wat ik ervan afneem', zei hij, 'als entertainer en verteller, is dat ongelooflijke gevoel van toewijding dat ze hadden. Het feit dat ze het geld de rug konden toekeren - helemaal met pensioen gaan van eindeloos toeren - om te voldoen aan de creatieve behoeften die ze allemaal konden voelen, barstte eruit? Dat blaast me weg.'