
7. Jarts

Misschien herinner je je deze dingen als Lawn Darts of gewoon Jarts, maar de meesten herinneren je ze als kleine doemsperen en de reden waarom je oom nog steeds zo grappig mank loopt als hij loopt. Lawn Darts werd om voor de hand liggende redenen in 1988 verboden. Hoewel het spel leuk kon zijn - je zou wegblijven van een doelwit dat op je gazon was geplaatst en de pijlen er vanaf een afstand naar toe schieten - was het ongelooflijk gevaarlijk.
Mensen bij wie deze dingen in hun schedel en andere delen van hun lichaam waren gestoken, hadden waarschijnlijk liever niet gespietst. In acht jaar tijd werden 6.100 mensen die deze speelden met spoed naar de eerste hulp gebracht, en de meesten waren kinderen. Er werden zelfs drie doden toegeschreven aan dit dodelijke amalgaam van hoefijzers en darts.
8. CSI-kit voor vingerafdrukanalyse

CSI is zeker een populaire serie op televisie geweest, dus het is geen wonder dat ze games hebben gemaakt om de serie te promoten. Dat alleen zou geen probleem zijn, maar het probleem hier is niet dat deze kits kinderen helpen zich voor te stellen dat ze op een dag de persoon worden die lichaamsvloeistoffen van lijken afneemt, maar dat ze zelf iets dodelijks in de kits hebben opgenomen. Kent u die commercials die de hele tijd op televisie verschijnen en u vragen of u lijdt aan iets dat mesothelioom wordt genoemd? Dat is de ziekte die je krijgt als je asbestvezels inademt, en dat is precies wat ze in deze sets bevatten.
waar je naar de sopranen kunt kijken
De vingerafdrukset bevatte asbest in het poeder dat wordt gebruikt om af te drukken. Het duurde twintig maanden voordat het CBS instemde met een schikking in de class action-rechtszaak en uiteindelijk een terugroepactie van het speelgoed uitsprak. Het is nooit duidelijk gemaakt waarom er asbest in het vingerafdrukpoeder zat, dat gemakkelijk ingeademd kon worden, maar veel consumenten gaven China de schuld omdat het spel daar werd vervaardigd. Misschien kan CBS een spel bedenken om kinderen te testen om te zien of ze zijn vergiftigd met asbest - het is praktisch en zou waarschijnlijk goed verkopen gezien dit fiasco met vingerafdrukken.
9. Clackers, Knockers en Click Clacks
Of mensen ze nu kloppers, click-clacks, crackers of een andere soortgelijke naam noemden, dit speelgoed was niets meer dan twee acrylballen die aan een lang stuk touw waren bevestigd. Iemand nam de snaar in het midden en rukte met zijn hand op en neer om de ballen in elkaar te laten slingeren, wat een nogal bevredigend bonzend geluid opleverde dat je ouders absoluut gek maakte. Het rondzwaaien van kleine acrylballen met hoge snelheid lijkt misschien een veilige activiteit voor de meeste mensen, maar het probleem hierbij ontstaat wanneer die ballen hun onvermijdelijke breekpunt bereiken.
Na een tijdje zouden deze dingen verslijten. Ze zouden hard genoeg tegen elkaar botsen om te versplinteren. Als je een bevredigende 'knal' verwacht en in plaats daarvan versplinterde ballen in je ogen krijgt, speel je misschien niet met het veiligste speeltje ter wereld. Deze kleine jongens zijn gemaakt in de jaren zeventig en kwamen niet ver in het volgende decennium vanwege de wens van de meeste ouders om granaatscherven uit het gezicht van hun kinderen te houden.
10. Riemgesp Derringer
Speelgoedwapens kunnen om verschillende redenen gevaarlijk zijn, maar tegenwoordig verwart een politieagent ze meestal voor het echte werk. Dat is een van de redenen waarom speelgoedbedrijven ze begonnen te maken van verschillende kleuren plastic of feloranje stukken aan de uiteinden van hun snuiten plaatsten. Vroeger leken speelgoedgeweren net echte geweren, en de Belt Buckle Derringer van Mattel was zo'n speeltje. Dit pistool had dezelfde afmetingen als een echte derringer en was tot een riemgesp gevormd. Het vuurde een veerbelaste plastic kogel af, die in een koperen huls werd geladen. De kogel kan ongeveer 3 tot 5 meter van het pistool afvuren en ongeveer even groot en vorm hebben als een geweerkogel van kaliber .22.
Nu is het niet per se gevaarlijk speelgoed omdat het eruitziet en zich gedraagt als een pistool. Het is gevaarlijk omdat het een pistool is dat je vanuit je rommel afvuurt en een kleine kogel in iemands oog of keel kan schieten. Het oog was meestal de ongelukkige ontvanger van dit plastic, kruislings geschoten plezier, waardoor het bijzonder gevaarlijk werd. Je moest ook een explosieve dop in het pistool plaatsen, zodat het het juiste 'knal'-geluid zou maken. Het is aan jou hoe dicht je een explosief bij je rommel wilt plaatsen, maar voor veel mensen was dit iets van een dealbreaker.
11. Battlestar Galactica Colonial Viper
Herinner me vroeger toen je een coole kleine raket uit een G.I. Joe of Star Wars-speelgoed zonder je zorgen te maken dat je broertje uit het oog springt? Helaas liggen die dagen lang achter ons, en hun verdwijning heeft veel te maken met speelgoed zoals de Battlestar Galactica Colonial Viper. Het schip zou een plastic raket afvuren en zoals elk vernietigingswapen met veerwerking dat zou kunnen, nestelde het zich in de keel van kinderen of raakte het in de ogen. Helaas stierf een vierjarige peuter genaamd Robert Jeffrey Warren in 1978 nadat hij de neus van het speelgoed in zijn mond had gestoken en per ongeluk de raket door zijn keel had afgevuurd. Na dit incident (en enkele anderen rapporteerden aan de Consumer Product Safety Commission), plaatste Mattel waarschuwingsstickers op al hun producten die dodelijke raketten konden afvuren.
De productveiligheidsstickers hadden zelfs een effect op de ergste, meest dodelijke huurmoordenaar die er in welk universum dan ook bestaat: Boba Fett. Het originele Boba Fett-speelgoed moest een raket hebben die vanuit een rugzak op zijn rug kon worden afgevuurd, maar vanwege de problemen die voortkwamen uit de Battlestar Galactica-speelgoedlijn werd besloten om deze functionaliteit te verwijderen. De enige versies van dat speelgoed die een raket met veermechanisme konden afvuren, waren prototypes, waardoor ze uiterst zeldzame en waardevolle verzamelobjecten waren.
12. Cabbage Patch Snacktime Doll
kelly ripa kids privéschool
Heb je ooit een van die Child’s Play-films gezien met de gruwelijke pop Chuckie en zijn liefde voor moord? Ole ’Chuckie heeft niets over de Cabbage Patch Snacktime Doll, want hoewel Chuckie een cool personage is, is hij niet echt en kauwt hij niet op de vingers en het haar van jonge kinderen. Het is een behoorlijk coole pop aan de oppervlakte - je geeft hem groenten en frietjes terwijl hij de items constant in zijn buik kauwt. Hé, het is beter dan die poppen die zichzelf nat maken en poepen.
In tegenstelling tot die incontinente kleine klootzakken, zijn deze Cabbage Patch-poppen onverzadigbaar, dus ze stoppen nooit met kauwen. Dat is waar dit van schattig naar vreselijk gaat, omdat er talloze incidenten naar voren kwamen waarbij de pop het haar van een jong meisje vastpakte en weg kauwde totdat het het recht uit haar hoofdhuid trok. Kleine meisjes houden van hun haar, dus dat is traumatisch genoeg, maar die ongelukkige kinderen die hun vingers in die onverzadigbare kaken hebben gestoken, zullen na het ondergaan van die gruwel misschien nooit een echte baby kunnen voeden.